زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابوالمظفر محمدجعفر حسینی اصفهانی





ابوالمظفر محمدجعفر حسینی، از فضلاء و علمای قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالمظفر محمّد جعفر حسینی، از فضلاء و علمای قرن یازدهم هجری است. وی در اصفهان ساکن بوده و به خواهش یکی از بانوان دربار صفوی «شاهزاده‌بیگم» بانی مدرسه شاهزاده‌ها در اصفهان، «مفتاح الفلاح» شیخ بهائی را به فارسی ترجمه نموده و آن را بر ۹ باب مرتّب ساخته است. البتّه شش باب آن از کتاب «مفتاح الفلاح» و باب هفتم در اعمال رجب و شعبان و رمضان، باب هشتم در عمل سایر ایام و باب نهم در آداب دعا و سفر می‌باشد.
نسخه‌ای از این کتاب به خط محمّدحسین اصفهانی که در سال ۱۰۸۶ق کتابت شده است در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار در تهران موجود است.
[۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الروضه النضره، ص۱۱۲.


۲ - پانویس


 
۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۳، ص ۴۷۸-۴۷۹.    
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الروضه النضره، ص۱۱۲.


۳ - منبع


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۳۶.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.